Eldorica

In het boek Eldorica, met een reisverslag naar een betere wereld verwoordt en verbeeldt Jurriaan Andriessen hoe onze maatschappij er uit had kunnen zien als we de adviezen en aanbevelingen van De Club van Rome (1972) hadden opgevolgd. In dit rapport wordt uiteengezet dat door het dan gangbare grondstoffengebruik de wereldbevolking in de eenentwintigste eeuw te lijden zal krijgen aan gebrek en armoede. Ook zal de atmosfeer rond de aarde zo sterk opwarmen, dat de mens daarin niet meer kan leven.

Verontrust door dit rapport poogt Jurriaan een positief antwoord te geven. Hij creëert een schaduwplaneet gelijk aan de aarde, Eldorica genaamd. De Eldoriërs leven als in een paradijs op Eldorica. Op Eldorica nemen de regeringen en de bewoners wél hun verantwoordelijkheid om hun levensstijl aan te passen aan de beschikbare hoeveelheid grondstoffen. In Eldorica combineert men zuinigheid met comfort. Men werkt maar vier uur per week, er is geen productie van wegwerpartikelen en men leeft in gecontroleerde vrijheid. Zij regelen hun zaken volgens een eldocratie: een variant op onze democratie waarbij beslissingen worden genomen op basis van inzichten in plaats van machtsverhoudingen. Het is een letterlijk fantastisch verhaal, gebaseerd op de technische mogelijkheden van die tijd. Veel van Andriessens ideeën zijn inmiddels gerealiseerd, zoals bijvoorbeeld de automatische auto van Google en de windmolenparken op zee.

Eldorica, met een reisverslag naar een betere wereld is in 1990 uitgegeven door uitgeverij Het Spectrum BV te Utrecht (ISBN nummer 90 274 2484 5) en verkrijgbaar in bijna alle bibliotheken in Nederland.
Andriessen heeft een bibliofiele uitgave ervan verzorgd, die inmiddels uitverkocht is.
De originele gouaches bevinden zich in de collectie van het Frans Halsmuseum in Haarlem.